Krajowe uprawy rolne na biopaliwa – dane do obliczania emisji

IUNG-PIB na podstawie lokalnych praktyk rolniczych opracował dane statystyczne obejmujące lata 2020-2023 dla upraw rzepaku i kukurydzy, które mogą być wykorzystane m.in. do obliczenia średnich wartości emisji dla etapu uprawy w cyklu życia biopaliw:

dane statystyczne dotyczące uprawy rzepaku w Polsce na poziomie regionów NUTS3 – (plik do pobrania);
dane statystyczne dotyczące uprawy kukurydzy na ziarno w Polsce na poziomie regionów NUTS3– (plik do pobrania).

Wykorzystanie tego rodzaju danych jest możliwe w ramach certyfikacji biopaliw przez systemy dobrowolne zgodnie z przepisami dyrektywy (UE) 2018/2001 oraz rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2022/996. Metodyka obliczania emisji gazów cieplarnianych, wynikająca z Dyrektywy (UE) 2028/2001 (załącznik V część C pkt 5) oraz rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2022/996 (Załącznik VII) pozwala na określenie emisji z upraw rolnych w oparciu o:

• wartości rzeczywiste emisji określanie indywidualnie na poziomie każdego gospodarstwa, lub
• wartości standardowych dla emisji z upraw określonych w załączniku do Dyrektywy (UE) 2028/2001, lub
• średnie regionalne wartości emisji z uprawy (NUTS 2) zawarte w krajowych sprawozdaniach i zatwierdzonych przez Komisję Europejską, lub
• w razie braku odpowiednich informacji (NUTS 2), dopuszcza się obliczanie średnich emisji na podstawie danych statystycznych pochodzących z grupy gospodarstw, dotyczących lokalnych praktyk rolniczych, jako alternatywę do stosowania wartości rzeczywistych.

Szacuje się, że z tegorocznych zbiorów surowców rolnych do produkcji biopaliw może zostać wykorzystane około 3,5 mln ton krajowej produkcji – w tym około 2,3 mln ton rzepaku oraz około 1,2 mln ton ziarna kukurydzy.